Wat! Is het al september? Ik weet nog precies hoe zenuwachtig ik het Jonge Harten kantoor voor het eerst binnen liep. En nu, met nog steeds dezelfde goedgevulde donkerrode backpack – hoewel iets versleten -, ben ik onderweg naar mijn tweede editie als directeur.
Het team als een geoliede machine
Maar we hebben natuurlijk niet stilgezeten en het festival staat al als een huis (oké, bijna dan)! De weg naar het tweede festival is een andere dan die naar het eerste. Waar het vorig jaar nog aftasten was, ik mensen moest leren kennen en bedenken welke kant we op wilden, zijn we nu echt onderweg. Het team voelt meer en meer als een geoliede machine. Ik vind het gaaf om te zien dat iedereen het verhaal van Jonge Harten omarmt en dat ideeën vorm krijgen wanneer collega’s hun tanden erin zetten. Ook hebben we de afgelopen maanden uit veel hoeken gehoord dat het ‘nieuwe’ Jonge Harten is opgevallen. In positieve zin. En dat maakt ons trots!
De 2e editie voelt als het schrijven van nog een bestseller
Maar een koud kunstje is het zeker niet. Vorig jaar waren we als team enorm trots op het festival, maar we vinden altijd wel iets dat beter kan (en moet). Er zijn altijd nieuwe ideeën die we graag willen uitproberen. Je zou misschien denken dat het zelfvertrouwen groter wordt en we wel weten wat we doen – en tuurlijk weten we dat – maar het voelt ook een beetje als na het schrijven van een bestseller. Nou ja, dat denk ik. Ik heb nog nooit een boek geschreven, maar men zegt dat schrijvers soms verlammen na het schrijven van een knaller van een debuut. Bij het tweede boek slaan de zenuwen en de onzekerheid toe. Want lukt het succes nogmaals? Gevolg: writers block enzo.
We spelen nooit op safe
Nou, zo erg is het bij ons zeker niet, maar een onzeker gevoel bij het bouwen van het festival is er nog altijd. Want successen uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst.We willen dat je weet wat je van Jonge Harten kunt verwachten en ons meteen herkent. Tegelijkertijd willen we je ook blijven uitdagen. Andere dingen doen dan vorig jaar. Samen nieuwe ongemakken opzoeken en andere manieren vinden om ons eigen ongemak te omarmen en iedereen welkom laten voelen. We spelen daarom nooit op safe! Hoewel dit soms zorgt voor onzekerheid en discussies binnen het team, gaan we dit zeker niet uit de weg. Dat is juist goed en gezond! Maar ik geef toe: soms ook spannend.
Keep you posted!
De komende periode schrijven onze programmeur Heering en ik weer een aantal blogs waarin we jullie meenemen op weg naar Jonge Harten 2019. Ik kan in ieder geval niet wachten om het met jullie te delen!
Choose your battles