Goede oude tijden…
Vorig jaar zat ik op dit moment samen met mijn medecollega’s Erin en Merel in de zon op een terras van één van de zomerfestivals. Ieder jaar zoeken we daar, in juli en augustus, de laatste puzzelstukjes van ons programma. We gaan jaarlijks heel veel voorstellingen af om te zien welke voorstellingen jullie ongemak misschien kunnen triggeren. En in welke voorstellingen jullie je hopelijk ook kunnen herkennen. Veel voorstellingen zijn dan al gemaakt en kunnen we zo op Jonge Harten laten zien. Dat klinkt simpeler dan het is, maar als programmateam zijn wij inmiddels als een geoliede machine en hebben dus een goed gesmeerde manier gevonden om op deze manier een programma te maken.
En daar was Miss Rona
Toen veranderde er ineens van alles. Er verandert natuurlijk altijd van alles, maar Miss Rona bleek iets rigoureuzer. En net als iedereen moesten we onze vaste manier van leven en werken opnieuw bekijken. We moesten onszelf opnieuw uitvinden.
Met als uitkomst dat we thuiszitten. Ik zit wel met mijn neus in de zon en een ventilator op mijn gezicht (want warm!), maar toch thuis en niet op de zomerfestivals. Veel voorstellingen werden niet gemaakt dit jaar en daarom moeten we nu ook anders programmeren.
Het omdenken is begonnen!
Wij zien Miss Rona vooral als worstelpartner, maar in de houdgreep krijgt ze ons niet. Ze geeft ons de kans om iets anders te proberen en dat is ook heel leuk. Jonge Harten moet doorgaan, dat is gesneden Groninger koek. En dat betekent voor ons vooral ook dat het live moet doorgaan. De live ontmoeting maakt theater en Jonge Harten zo bijzonder. De enige vraag die rest: hoe doen we dat dit jaar?
Wat doen we bijvoorbeeld nu voorstellingen nog niet gemaakt zijn? Onze agenda stond opeens vol met zoom- en belafspraken met theatermakers en het brainstormen kon beginnen! Allemaal zaten we vol energie om te denken wat er allemaal mogelijk is. Maar wat betekent dit dan concreet? Dat betekent dat elke voorstelling die dit jaar op ‘Jonge Harten Goes Intimate’ staat (zoals we deze bijzondere editie noemen) op maat gemaakt wordt. Speciaal voor ons, speciaal voor jou. Sommige voorstellingen zouden al gemaakt worden, maar worden voor ons net anders. Andere voorstellingen zijn alleen in november in Groningen te zien. We zijn echt super blij en trots dat makers zo graag samen willen werken, flexibel zijn en dit voor ons en vooral ook voor jullie overhebben.
En die 1,5 meter dan?!
Maar alles moet toch op afstand enzo? Klopt. Die regels zijn belangrijk, want we willen niet dat mensen ziek worden. Daarom zijn we met theatermakers gaan kijken hoe die noodzakelijke afstand juist iets kan toevoegen aan de voorstellingen. Met als uitkomst dat er allerlei verschillende vormen te zien zijn op allerlei verschillende plekken, ook buiten theaters.
Theater op een tribune ervaren betekent nu namelijk met maar een paar mensen op een enorme tribune. Dat voelt toch gek. Daarom hebben we dit jaar geen voorstellingen met standaard tribunes. Elke theatermaker zoekt naar een eigen vorm waarin de afstand gehouden kan worden en ook nog iets toevoegt. Soms ervaar je een voorstelling helemaal alleen in een ruimte en een andere keer zit je bijvoorbeeld in een cirkel met een kleine groep mensen om de voorstelling heen. Geen voorstelling is daarom hetzelfde. Hoe het er precies uit gaat zien, zien we pas in november. En toegegeven, dat maakt het voor ons ook best een beetje (op een gezonde manier) spannend.
Unieke en bijzondere editie
Wat we wel weten is dat wij er heel veel zin in hebben! Dat ‘Jonge Harten Goes Intimate’ een unieke en een heel bijzondere editie gaat worden. Dat er maar een beperkt aantal plekken gaat zijn en je dus altijd een soort VIP bent. De komende maanden gaan we telkens wat meer laten zien en hopelijk zien we jullie in november, want dat kan ook heel goed met wat extra afstand.
Choose your battles