ROLMODELLEN. Voor wie ben jij een rolmodel? En op welke manier wil je dat uitdragen? Wie zijn jouw rolmodellen? En welke stemmen mogen er volgens jou meer gehoord worden? Het thema rolmodellen zie je deze editie in meerdere voorstellingen terug. Ook hebben we deze vragen gesteld aan verschillende rolmodellen die je vooral online tegenkomt.
“Er mag ruimte overblijven om als mens te transformeren”
Jens Huls is een beeldend queer kunstenaar, student, activist maar bovenal een persoon die continu het leven onderzoekt. Via hun Instagram @jenshuls_ deelt die hun kunst, maar ook de vragen die hun kunst oproepen. Want, vindt Jens, je hoeft het antwoord niet altijd te weten. Er mag ruimte overblijven om als mens te transformeren.
“Ik ben vroeger veel gepest”, zegt Jens. “Ik woon in Groningen, maar kom uit Vriezenveen. Ik kreeg heel vaak de vraag: kom jij hier vandaan? Ik ben er geboren en getogen, maar omdat ik ‘anders’ was werd ik een pispaaltje. Sinds ik toen ongewillig uit de kast ben gekomen, op mijn 14e heb ik veel straatintimidatie meegemaakt. Ik ben veel uitgescholden en nageroepen, gevolgd. Mensen waren zo hard tegen alles dat anders was, dat ik zelf juist een houding hebt ontwikkeld waarin ik wil uitkomen voor mijn queer zijn.”
Het liefst wil Jens dat mensen zoals hen zich niet hoeven schamen om zich uit te spreken. “Ik hoop een rolmodel te zijn voor iemand die bij zichzelf, of bij een ander, ziet dat iets niet goed gaat en vindt dat dat moet veranderen. Iemand die hoopt dat die een verschil kan maken.” Dat doet Jens onder andere door een statement over acceptatie in hun kunstwerken. “Misschien raakt iemand geïnspireerd, ook iemand die juist totaal anders is dan ikzelf, doordat ik zo mijn verhaal blootleg.”
“Je hoeft je zelfbeeld niet te laten bepalen door wat andere mensen vinden”
Voor Jens komt die inspiratie onder andere uit hun moeder. “Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 10 was en mijn moeder is toen neergezet als iemand die een fout beging. Zij heeft toen een studie opgepakt, terwijl ze ook drie kinderen opvoedde die niet altijd even makkelijk waren. Van haar heb ik geleerd dat je zelfbeeld niet hoeft te laten bepalen door wat andere mensen vinden.”
Een ander rolmodel vindt Jens in muzikant en kunstenaar Janelle Monáe. “Ik vind de boodschap die hen naar buiten brengt zó mooi. Hen vindt dat er te weinig representatie is voor de black en queer community, voor mensen die in een van die beschrijvingen passen, of allebei. Daarom heeft dien hun eigen studio opgezet, zonder vast te zitten aan commercie, waar hen die ruimte wel biedt.”
Jens waardeert hoe Janelle Monáe queer art in de spotlight zet zonder dat het zich hoeft te buigen naar de wil van de commercie. “De boodschap die daaruit voortkomt is er een van zelfacceptatie. Maar ook een kritische blik naar wat andere vinden en of je dat eigenlijk moet boeien. Ik vind het tof dat hen zo doorbijt.”
Choose your battles