Terugblik op een uitgesproken editie van Jonge Harten
Jonge Harten Festival 2025 zet de toon voor nieuwe stemmen en perspectief
Met meer dan 7000 bezoekers en de mindset Speak Up and Listen in het middelpunt kende Jonge Harten Festival 2025 een uitgesproken editie. Van 15 tot en met 22 november vulde het festival de Groningse binnenstad met theater, performance, dans, workshops en andere vormen van ontmoeting. Jongeren en makers verkenden samen welke verhalen, vragen en geluiden er leven.
Deze editie maakte zichtbaar hoe jongeren zich bewegen tussen hoop en wanhoop: van prestatiedruk en polarisatie tot identiteitsvragen en de behoefte aan experiment en verbondenheid. Hoop blijkt niet vanzelfsprekend maar ontstaat wanneer jongeren echt worden gehoord en er naar ze wordt geluisterd. De mindset Speak Up and Listen gaf richting aan deze beweging. Het festival bood ruimte aan elke stem, luid of zacht, aarzelend of uitgesproken. De programmering liet zien hoe inzichten groeien wanneer verschillende stemmen ruimte krijgen en wanneer ook stille stemmen bewust worden opgevangen. Met talks vooraf over hoe juist verschillen ons rijk maken en over jezelf durven zijn.
Programma hoogtepunten
Op vrijdag 14 november was een statement van het festival te zien met de voorstelling Between the River and the Sea, een samenwerking met NITE, SPOT en Grand Theatre. De voorstelling benadrukte dat je geen onderdeel hoeft te zijn van een conflict om je ertoe te verhouden. Dit vormde de opmaat naar de officiële openingsvoorstelling An Ovation For Hope, geregisseerd door Gregory Caers en uitgevoerd door studenten van het Noorderpoort College. Een voorstelling over hoop, beeldvorming en vooroordelen, die opnieuw laat zien dat je niet direct een mening hoeft te vormen maar nieuwe perspectieven moet toelaten. En dat het met elkaar in gesprek gaan veel inzicht en empathie geeft.
Voorstellingen als For Rosa van Felix Maesschalk en Nic Balthazar en Dear Frail Male van Just van Bommel waren druk bezocht en bewezen dat jongeren bereid zijn hun blik te verruimen. Het publiek stelde zich ontvankelijk op voor nieuwe perspectieven, zelfs wanneer de thematiek complex, confronterend of politiek geladen was.
De binnenwereld van de jongeren
De twaalfjarige Maysar Gijsman stal tijdens de openingsvoorstelling het slotbeeld met zijn fatbike. Hij sprak over hoe zijn fiets hem rust brengt en groeide uit tot een symbool van hoop en tegenwicht voor stereotypering. Directeur Karlijn Benthem benadrukte het belang van een positieve en zorgvuldige benadering van jongeren — als dapper en zoekend — en wees erop dat theater een veilige oefenruimte biedt om het leven te verkennen.
In gesprekken, nagesprekken en performances deelden jongeren openhartig hun binnenwereld. Veel van hen schieten ’s nachts wakker of slapen slecht door zorgen. Hoofden die niet stoppen met denken en constant zoeken naar rust of een uitlaatklep. Iets dat aansluit bij het eerdere onderzoek van Collectief Raven in Delfzijl: een ritueel van loslaten en erkennen dat overprikkeling een gedeelde ervaring kan zijn.
De rol van volwassenen
Als festival zien we dat volwassenen een cruciale rol spelen in wat zij jongeren beloven en daadwerkelijk mogelijk maken. Daarom stelt Jonge Harten één dringende vraag: welke verantwoordelijkheid nemen volwassenen in het creëren van veilige voorwaarden waarin jongeren mogen falen, veranderen en twijfelen, en kunnen spelen met hun identiteit — genderfluid, zoekend of overlopend, zonder oordeel? We roepen volwassenen op om niet slechts toeschouwer te zijn maar mede-bouwer van structuren die jongeren dragen in hun zoektocht naar wie ze zijn en wie ze worden. Jonge Harten neemt daarin het voortouw en verwacht dat volwassenen meebewegen, luisteren en bouwen, zodat er een liefdevolle plek ontstaat waar jongeren werkelijk kunnen groeien.
Vooruitblik 2026
Jonge Harten keert volgend jaar terug van 14 t/m 21 november. Met een nieuwe editie die opnieuw ruimte geeft aan wat jonge mensen bezighoudt, raakt en kracht geeft.
