Over de noodzakelijkheid en waanzin van de norm
In een klinische ruimte opgebouwd uit regels en tegels verzamelt een groep jonge mensen. Ze gaan het experiment aan en onderwerpen zichzelf en elkaar aan een norm. De norm. Dat wat de meeste mensen denken, vinden of doen. Voor ze het goed en wel doorhebben katapulteren ze zichzelf een surrealistische wereld in. Een wereld waarin onbegrijpelijke afspraken, ongeschreven wetten en beperkende keurslijven de scepter zwaaien. Wie is in staat om zijn eigen grenzen te bewaken en wie raakt er verstrikt in een web van andermans mening en oordeel.
LOOK gaat over de noodzakelijkheid en waanzin van de norm. Over datgene wat er gebeurt met mensen die zichzelf niet binnen bepaalde regels en tradities willen of kunnen puzzelen. Vol overgave zoomt de groep in op de pracht van verschillen en zoomt uit naar de wereld waarin men meer en meer op elkaar wil lijken.
Wordt de soms verkrampte zoektocht naar identiteit ons onmogelijk gemaakt omdat we ons opsplitsen in ‘wij’ en ‘zij’? LOOK onderzoekt.
Play around